เหลื่อมล้ำแบบประยุทธ์ : ทิ้งหมัดเข้ามุม ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยจริงๆ

คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม

โดย…รุก กลางกระดาน

เหลื่อมล้ำแบบประยุทธ์

ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยจริงๆ ที่พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯ และรมว.กลาโหมจะหงุดหงิดงุ่นง่าน

พร้อมโวยว่าถูก ‘จับผิด’ จากการปาฐกถา เรื่องการสร้างโอกาสที่เท่าเทียม ด้วยการยกเรื่องทางด่วน และถนนทั่วไปมาเปรียบเทียบ

ระบุให้คนมีเงินขึ้นทางด่วน ขณะที่คนไม่มีเงินให้วิ่งถนนข้างล่าง และชี้ว่าเป็นการเข้าถึงโอกาส

เพราะต้องยอมรับว่าเสียงวิพากษ์วิจารณ์กรณีดังกล่าวอื้ออึง และส่วนใหญ่ไปในทางที่เป็นลบ

เรียกว่าทัวร์ลงจนหูชา!??

อย่างไรก็ดีก่อนที่พล.อ.ประยุทธ์ จะกล่าวโทษคนอื่น ก็ควรอย่างยิ่งที่จะทำความเข้าใจเสียก่อนว่าการเข้าถึงโอกาส และความเหลื่อมล้ำที่ถูกยกมาเป็นประเด็นปัญหาของประเทศคืออะไร

ไม่ใช่เรื่องของการใช้รถใช้ถนน หรือการแก้ไขปัญหาจราจรอย่างที่พล.อ.ประยุทธ์ เข้าใจ

แต่หมายถึงการเข้าไม่ถึงโอกาสในเรื่องต่างๆ ทั้งเรื่องการรักษาพยาบาล การศึกษา การเข้าถึงทรัพยากรสำคัญ

ดังที่จะเห็นจากผลวิจัยว่าคนรวยในประเทศไทย 10 เปอร์เซ็นต์ ถือครองสินทรัพย์เกือบจะ 80 เปอร์เซ็นต์

ที่ดินส่วนใหญ่ของประเทศอยู่ในมือคนไม่กี่ตระกูล!!!

การแก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำ คือการเพิ่มการเข้าถึงโอกาสของคนส่วนใหญ่ ทั้งเรื่องการใช้กฎหมายที่เป็นธรรม ภาษีอัตราก้าวหน้า ภาษีที่ดิน รวมทั้งการปฏิรูปทางการศึกษา นี่คือสิ่งที่รัฐบาลควรดำเนินการ

และหากจะยกตัวอย่างการเข้าถึงโอกาสเรื่องการใช้ถนนของนายกฯ ก็ต้องตั้งคำถามว่าแล้วคนที่ใช้ถนนได้เช่นนั้น หมายถึงคนส่วนใหญ่ของประเทศ หรือเฉพาะคนที่มีรถยนต์ส่วนบุคคล

แล้วขนส่งสาธารณะที่ประชาชนควรจะได้เข้าถึงอยู่ที่ไหน!??

เอาเป็นว่านอกจากกรุงเทพฯ และปริมณฑล มีจังหวัดไหนอีกที่มีรถไฟฟ้าใช้ หรือแค่รถเมล์ รถสาธารณะ แท็กซี่ ที่ไม่ขูดรีดขึ้นราคาตามอำเภอใจ

มีอยู่ที่ไหนบ้าง!??

ดังนั้นแทนที่พล.อ.ประยุทธ์ จะหงุดหงิด กล่าวหาว่าถูกจับผิด ควรศึกษาหาความหมายของเรื่องความเหลื่อมล้ำ การเข้าถึงโอกาส

เข้าใจปัญหาเสียก่อน จะได้แก้ปัญหาถูกจุด หรืออย่างน้อยก็นำไปพูดอย่างมีความรู้

ไม่ใช่อ้างอะไรผิดๆ จนคนฟังต้องส่ายหน้าเช่นนี้!!